Strategi Beli Saham Berasaskan Pulangan Dividen

Sesuai untuk keadaan semasa di mana indeks di paras tinggi tetapi
wujud ketidakpastian ekonomi dan politik dalam tempoh terdekat

Saham yang membayar dividen lazimnya dianggap sebagai saham yang mantap, dengan ciri-ciri bertahan (defensive).  Dividen ialah agihan daripada untung syarikat, dan merupakan bukti fizikal paling nyata bahawa sesebuah syarikat adalah kukuh, mencatat untung dan mempunyai tunai untuk memberi ganjaran kepada pelabur.

Kaedah melabur berasaskan dividen yield atau pulangan dividen ialah antara kaedah pelaburan saham yang paling konservatif.  Kaedah ini sudah tentulah membabitkan pelaburan jangka panjang kerana dividen lazimnya hanya dibayar hanya sekali atau dua kali setahun sahaja.

Jika kita dapat mencari syarikat yang mampu meningkatkan dividen dalam jangka panjang, kita akan akan melihat pulangan dividen kita meningkat tahun demi tahun, dan ini belum lagi mengambil kira keuntungan modal yang dicapai daripada kenaikan harga saham.

Apabila dividen meningkat, maka harga saham pun akan turut naik kerana lebih ramai pelabur tertarik kepada saham tersebut.

Cuba kita ambil satu contoh sebuah syarikat yang cukup mantap, tetapi belum terlalu popular di kalangan pelabur, iaitu APM Automotive. Pendek kata sebuah syarikat kukuh biasa yang boleh dibeli oleh pelabur.

Kita lihat cartanya:

Dipetik daripada Bursastation

Andaikan anda membeli saham APM Automotive pada harga RM2.20 pada tahun 2007.  Waktu itu, pulangan dividen kasar yang anda terima ialah  0.14/2.20 =  6.36%.

Jika anda memegangnya sehingga 2011, anda akan menerima dividen kasar 32 sen. Pulangan dividen anda sekarang ialah 0.32/2.20 = 14.55%!  Bukan itu sahaja, harga telah naik ke purata kira-kira RM5.00, memberikan anda keuntungan modal pula. 

Mengapa saya menyentuh tentang strategi dividen sekarang?  Saya bimbang ekonomi global mula menunjukkan tanda semakin perlahan, tetapi pasaran saham berada di tahap tertinggi. Kaedah pelaburan ini adalah yang paling konservatif jika pelabur masih mahukan pendedahan saham.

Lazimnya, jika penurunan berlaku, saham yang membayar dividen mampu bertahan (walaupun akan jatuh juga)  kerana pelabur masih boleh mendapatkan pulangan dividen yang diberikan, sambil menantikan sentimen pasaran kembali pulih.

Pemegang Saham Utama Astro Ambil Kesempatan Daripada Minat Pelabur Terhadap IPO

Saham jatuh di bawah harga IPO pada hari kedua dagangan

Penyenaraian Astro mengingatkan semua pihak bahawa tiada jaminan untung dalam sebarang tawaran awam awal (IPO). Saham Astro ditutup pada harga RM2.77 sen, iaitu 23 sen di bawah harga IPO RM3.00.

Harga tidak semestinya naik dalam tempoh beberapa hari pertama, malah kadangkala boleh turun lebih rendah daripada harga IPO.  Perkara yang memeranjatkan tentang Astro ialah ia sudah jatuh daripada harga IPO pada hari kedua lagi.

Saya pernah menulis artikel yang menunjukkan banyak saham yang jatuh di bawah harga IPO dalam posting bertajuk Perkembangan Terkini Saham IPO, tetapi lazimnya ia berlaku secara beransur-ansur.

Apa maksudnya semua ini? Senang sahaja, jika anda seorang pelabur kecil, anda boleh membeli Astro pada harga lebih murah, tanpa perlu melalui proses permohonan IPO, yang mana anda tak pasti dapat membeli saham yang dimohon kerana perlu melalui undian.

Anda juga boleh mendapatkan harga lebih murah daripada yang dibeli oleh ramai pelabur institusi yang berebut untuk membeli saham tersebut pada harga IPO. 

Antara faktor yang menyebabkan kejatuhan ketara, menurut satu dua laporan, ialah banyak pihak yang membeli menggunakan pinjaman dan ada yang dipaksa melakukan 'forced selling' manakala sesetengah yang lain pula menjual untuk mengehadkan kerugian (stop loss).

Harga IPO Agak Mahal

Sebenarnya harga yang ditawarkan kepada umum agak mahal. Menurut seorang penganalisis TA, harga IPO Astro dianggarkan pada nisbah P/E 32 berasaskan unjuran pendapatan tahun 2013.  Angka ini amat tinggi dan hanya boleh diterima jika keuntungan dapat dipertingkatkan dengan ketara pada tahun-tahun akan datang. Tetapi penganalisis tidak meramalkan ini berlaku dalam tempoh dua tiga tahun.

Satu lagi perkara yang patut dipertimbangkan ialah apabila Astro diambil alih dan dikeluarkan daripada senarai saham oleh pemiliknya pada 2010, nilai pasaran keseluruhan Astro dalam proses tersebut ialah RM8.3 bilion

Pada harga RM3.00 sesaham, nilai entiti Astro baru yang disenaraikan ini, tanpa operasi asing, ialah RM15.6 billion. Ini hampir dua kali ganda nilai pada tahun 2010.

Jika saham tersebut sahaja di Bursa, tanpa dikeluarkan daripada senarai, saya yakin, nilai pasaran tidak akan mencecah angka penilaian RM15 bilion.  Malah pada waktu itu, saham Astro kurang diminati pelabur.

Jadi mengapakah bila ada proses IPO, tiba-tiba pelabur mula berminat. Adakah mereka ingat IPO satu lubuk emas yang pasti untung?

Ini bermakna pemegang saham utama telah mengambil kesempatan daripada kegilaan pelabur terhadap IPO  untuk 'unlock' value syarikatnya yang sudah tidak menyerlah pada 2010 dan mendapatkan nilai yang jauh lebih tinggi sekarang.

Dari segi perniagaan, ini satu tindakan yang bijak di pihak mereka.  Kita tidak boleh menyalahkan mereka kerana tidak ada sesiapa yang memaksa pelabur membeli pada harga RM3.00. Malah tawaran kepada institusi dan juga pelabur biasa dilebih langgan.

Kesimpulan

Pertama sekali, senario ini memberi pengajaran bahawa tiada jaminan dalam permainan IPO.  Ada risiko, terutamanya jika anda gunakan pinjaman untuk membeli.

Saham IPO sebenarnya sama seperti saham-saham lain di pasaran.  Cuma ramai orang suka benda baru. Harga kebanyakan harga IPO naik dalam pasaran hangat di peringkat awal ialah disebabkan 'kehangatannya', bukan prestasi syarikat.

Jika anda tinjau senarai IPO dalam tempoh lima tahun lepas, anda akan dapati banyak daripadanya yang pernah jatuh di bawah harga IPO, malah ada segelintir yang jatuh dan tidak bangkit kembali.

Jika ingin membeli saham IPO, anda perlu membuat tinjauan dan penyelidikan yang sama teliti seperti membeli saham lain untuk mengelakkan kerugian. 

Perlu diingat, amaran bahawa harganya agak mahal telah dibuat oleh beberapa penganalisis di akhbar atau terbitan kewangan tempatan sebelum saham disenaraikan. Jadi maklumat tersebut memang boleh didapati oleh pelabur.

Freight Management Teruskan Momentum

Tahun depan mungkin mencabar tetapi prospek jangka panjang cerah

Saya pernah menulis tentang Freight Management pada tahun lepas dan ingin memberikan sedikit perkembangan terkini tentang prestasi syarikat untuk tahun berakhir 30 Jun 2012.

Freight Management Holdings Berhad ialah sebuah syarikat pengangkutan menyeluruh yang menawarkan khidmat fret dan pengangkutan menerusi laut udara dan darat. Perkhidmatan yang ditawarkan syarikat termasuk fret laut, udara, keretapi, kapal tunda, pengangkutan dan pembrokeran kastam.

Pendapatan sesaham syarikat bagi seluruh tahun kewangan 2012 ialah 12.9 sen, iaitu lebih tinggi sedikit daripada angka 12.2 sen pada tahun 2011.  Pencapaian ini agak mantap terutamanya kerana keadaan dagangan global yang tidak begitu pesat, yang lazimnya akan mempengaruhi sektor pengangkutan dan logistik.

Berikut adalah pergerakan harga saham Freight sejak disenaraikan:

Dipetik daripada Bursastation

Selepas mengambil kira saham bonus 1 untuk 3

Sementara itu, di  bawah pula ialah petikan prestasi syarikat dalam tempoh lima tahun antara 2007 - 2011:

 Laporan Tahunan Freight Management

 

Nota: EPS adalah sebelum mengambil kira saham bonus. Untuk membandingkan EPS dengan tahun semasa, darabkan EPS di atas dengan 3/4.

 

Perkara yang menarik tentang syarikat ini ialah ia mampu meningkatkan hasil secara beransur-ansur tahun demi tahun. Peningkatan hasil lazimnya bermakna peningkatan untung. Bagi tahun 2012, hasil yang dicatatkan ialah RM327 juta, iaitu terus meningkat berbanding tahun 2011. 

 

Sementara itu, dividen sebanyak 4 sen sesaham dijangka dibayar.  Berasaskan harga purata saham sepanjang bulan lepas pada 90 sen, ini bermakna hasil pulangan dividen atau dividend yield ialah 4.4%.

 

Malah pada harga semasa, saham diperdagangkan pada nisbah P/E lebih kurang 7 atau pulangan pendapatan atau earnings yield (E/P) 14.3%.

Perangkaan ini agak menarik, dan saham kelihatan undervalued. Mungkin harga sahamnya rendah kerana pelabur secara umumnya meramalkan ekonomi global dijangka kurang pesat pada tahun semasa dan tahun depan, dan Freight Management dijangka mengalami kesannya.

Walau apa pun, pengurusan syarikat nampak kukuh dan mampu mengharungi cabaran yang mungkin dihadapi. Harga semasa amat berpatutan, cuma pelabur mungkin memerlukan masa 2 hingga 5 tahun untuk mendapatkan pulangan yang memuaskan daripada saham ini.

Berasaskan pencarian di Internet dan di laman CBRS Bursa Malaysia, saya telah memuat turun dua laporan penyelidikan menerusi syarikat ini. Pelabur boleh mendapatkannya untuk mengumpulkan gambaran yang lebih menyeluruh, selain menantikan laporan tahunan syarikat yang akan diterbitkan tidak lama lagi.



Patutkah Lakukan Pertukaran Dana?

Seorang pelabur telah mengemukakan beberapa soalan yang baik dan relevan tentang pertukaran dana atau fund switching dan saya jawab satu persatu.

1. Saya telah melabur dalam sebuah Dana Ekuiti sejak tahun 2007. Objektif dana ini untuk persaraan. Buat pengetahuan tuan dana ini tak pernah dijual balik hingga sekarang dan saya tiada amalkan simpanan bulanan. Cuma pernah lakukan switch ke dana bon/sukuk pada tahun 2009 oleh ejen saya tanpa pengetahuan saya.

Pada pendapat saya ejen tidak boleh melakukan switch tanpa pengetahuan pelanggan, melainkan kebenaran nyata diberikan. Bagi saya ini satu kesalahan besar dan boleh diambil tindakan. Walau apa pun, jika tukaran dilakukan pada 2009, ini bermakna ia dilakukan dengan timing yang kurang tepat. Cuba lihat carta di bawah:

Dipetik daripada Bursastation

Switching kepada dana bon/sukuk atau pasaran wang apabila nilai saham (dan juga hampir semua dana ekuiti) telah jatuh ke tahap terendah ialah satu kesilapan. Timing yang betul ialah jika switching dilakukan pada awal tahun 2008, sebelum kejatuhan.

Persoalannya bilakah switching dibuat kembali kepada dana ekuiti, sudah tentu pada tempoh yang lebih lewat iaitu apabila saham telah naik kembali. Kesannya ialah pelabur telah mengalami kejatuhan ekuiti, bertukar kepada dana bon/sukuk, kemudian tidak mengambil kesempatan daripada rebound peringkat awal pasaran. Ini bermakna pelabur rugi dua kali, pertama kerana kejatuhan dana ekuiti, kedua kerana gagal mengambil kesempatan daripada rebound. Adalah lebih baik jika pelabur beli dan pegang sahaja.

Inilah risiko melakukan switching, jika dibuat dengan betul, anda boleh untung besar, tetapi jika tidak pelabur mungkin rugi besar. Warren Buffett, John Boggle, Peter Lynch dan beberapa pelabur terkenal lain tidak tahu bila pasaran akan naik atau turun. Tetapi jika anda dengar ramai penganalisa dalaman firma pengurus dana dan beberapa ejen unit amanah, seolah-olah mereka tahu bila pasaran akan naik atau turun. Siapa yang patut anda percaya? Saya sendiri pun tidak pandai meramalkan pasaran (walaupun satu masa dulu semasa mula melabur saya rasa saya mampu melakukannya - ternyata saya tersilap).


2. Adakah tindakan bijak jika membiarkan dana ini sehingga saya bersara dengan cuma ada transaksi auto re-invest dividen setiap tahun. Jika harga dana jatuh baru saya buat topup investment.

Saya rasa jalan ini paling selamat dan agak konservatif. Cuma masalahnya ialah apakah definisi kejatuhan harga dana. Bagaimana kalau dana mendatar dan menaik untuk tempoh yang lama, kita mungkin terlepas kenaikan tersebut kerana tidak membeli sebab harga dana tidak pernah jatuh.

Secara peribadi saya suka membiarkan dana itu sehingga bersara seperti yang dinyatakan di atas, cuma topup itu saya akan lakukan secara bulanan dalam jumlah kecil, tidak kira pasaran naik atau turun. Ini jalan yang paling selamat.


3.Bagaimana pula tindakan ini pula? Bila harga dana ekuiti mencapai tahap tertinggi dan saya lakukan pertukaran dana ke dana bon di mana tiada caj di kenakan oleh Public Mutual untuk lock harga. Selepas harga NAB terendah saya akan kembali semula melakukan pertukaran dana ke dana ekuiti dan akan dikenakan caj swiching sebanyak RM25 tanpa menentukan berapa banyak nilai amaun untuk pertukaran.

Caj yang dikenakan adalah kecil dan tidak menjadi masalah atau isu di sini. Persoalan yang lebih penting ialah bagaimana pelabur tahu apakah harga tertinggi dan apakah harga terendah? Maklumat ini hanya diketahui selepas ia berlaku, atau orang putih kata 'with the benefit of hindsight'. Seperti yang saya katakan tadi, kalau ramalan pelabur betul, beliau boleh meningkatkan pulangan, tetapi jika salah, mungkin menjejaskan pulangan yang diterima untuk jangka panjang.

Bagaimana jika dana dijual dan harga dana terus naik? Itulah dilema yang dihadapi pelabur. Market timing adalah sesuatu yang sukar dilakukan, dan mustahil dilakukan dengan tepat setiap kali, walaupun oleh pelabur tersohor.

4. Dalam buku Panduan Pelaburan Unit Amanah tiada menceritakan terperinci tentang pertukaran dana (Pertukaran Dana dari Dana Ekuiti ke Dana Bon/Sukuk).

Sebenarnya ini sama seperti keputusan menjual atau membeli dana lain, cuma tanpa membabitkan kos kepada pelabur. Saya tidak menyentuh perkara ini secara langsung kerana dengan kos lebih rendah atau kadangkala tiada kos langsung, pelabur mungkin cenderung untuk bertukar-tukar dana.

Kedua, secara peribadi saya kurang setuju dengan pandangan pihak yang terlibat dalam industri yang menganggap kita boleh meramalkan dengan agak tepat bila untuk bertukar. Tokoh tersohor industri unit amanah John Boggle sendiri meminta pelabur tidak melakukan timing. Saya setuju dengan pendapat beliau sekarang.  Mungkin saya akan menambah perkara ini dalam edisi kedua untuk menerangkan risiko dan potensi untung atau rugi strategi fund switching ini.

Akhir kata, market timing masih ok dan tidak merugikan jika unit dijual pada fasa kenaikan saham (seperti sekarang), jika tersilap, anda hanya tidak menerima untung lebih tinggi.  Tetapi perkara yang tidak patut dilakukan ialah  menjual apabila saham sudah jatuh teruk.  Bukan sahaja kerugian sudah dialami, tetapi kita mungkin terlepas rebound saham.  Secara peribadi pula, faktor yang mendorong saya untuk bertukar dana ialah prestasi dana berbanding dana lain, dan bukannya market timing.